Ὁ Χιλιασμός
Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π.Ἰωάννου Οἰκονόμου, Ἐφημερίου Λεονταρίου
Εἰσαγωγή
πό τίς πρῶτες ἡμέρες τῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἐμφανίζονται ἄνθρωποι μέ πρόθεση παραπλανήσεως τῶν πιστῶν. Καί ἡ προσπάθεια αὐτή τῶν διαφόρων αἱρετικῶν κέρδιζε ἔδαφος ἀνάμεσα στούς πιστούς, ὅταν ἐκεῖνοι δέν εἶχαν δυνατή πίστη στό Θεό ἤ ὁλοκληρωμένη γνώση γιά τά δόγματα τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ. Αὐτές ἦταν κυρίως οἱ βασικές αἰτίες ὥστε νά δυναμώσουν οἱ αἱρετικές δοξασίες καί πλάνες ἀλλά καί νά αὐξηθοῦν σέ ἀριθμό στό διάβα τοῦ χρόνου.
1. Ἐμφάνιση τοῦ Χιλιασμοῦ
Ὡς μία ὕπουλη καί ἐπικίνδυνη αἵρεση θά μποροῦσε νά χαρακτηριστεῖ ὁ χιλιασμός, ὁ ὁποῖος ἔχει τήν ἀρχή του στήν πρώτη χριστιανική Ἐκκλησία. Κυρίως ἐμφανίστηκε ἀνάμεσα στούς Ἰουδαίους πού ἀσπάστηκαν τό Χριστιανισμό καί πίστευαν ὅτι θά βασιλεύσουν σ’ ὅλα τά ἔθνη. Αὐτές τίς ἀπόψεις ὑποστήριζαν οἱ Ἐβιωνῖτες, οἱ Ναζαρηνοί καί ὁ Μοντανός. Σ’αὐτές τίς ἀπόψεις ἀντιτάχτηκαν πολλοί γνωστοί Χριστιανοί τῆς ἀρχαίας Ἐκκλησίας, ὅπως ὁ Ὡριγένης καί ὁλόκληρη ἡ Ἀλεξανδρινή Σχολή. Ὁ χιλιασμός τελικῶς ἐξαφανίζεται σχεδόν ἀπό τόν δ΄ μ.Χ. αἰῶνα.
Ἀρκετούς αἰῶνες ἀργότερα, τό ἔτος 1881, ἐπανεμφανίζεται ὁ χιλιασμός μέ κύριο θεμελιωτή του τόν ἑβραϊκῆς καταγωγῆς ἔμπορο Κάρολο Ρῶσσελ, Προτεστάντη πάστορα καί συγγραφέα, καλεσμένο καί χειροτονημένο ἀπ’εὐθείας ἀπό τόν Θεόν, ὅπως ὁ ἴδιος ἰσχυριζόταν. Ἀργότερα τό ἔργο του συνέχισαν οἱ διάδοχοί του Ρόδερφορς καί Νάθαν Νόρ. Μέ ἕδρα τό Μπρούκλιν τῶν Η.Π.Α. ἱδρύουν τήν πολυεθνική Ἐταιρεία «Σκοπιά» καί στή συνέχεια ἐξαπλώνεται ἡ δράση τους σ’ὄλο τόν κόσμο πρός διάδοση τῶν κακοδοξιῶν των μέ βιβλία, περιοδικά καί τά σύγχρονα ἡλεκτρονικά μέσα.
2. Ὀνομασία
Ὀνομάζονται ἐπίσημα μέσα ἀπό τά ἔντυπα πού ἐκδίδουν καί κυκλοφοροῦν «Χιλιαστές», ἤ «Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ», ἤ «Ἰεχωβάδες»,
ἤ «Σπουδαστές τῶν Γραφῶν». Τελευταῖα μάλιστα, προσπαθώντας νά παραπλανήσουν περισσότερο τόν πιστό λαό τοῦ Θεοῦ, αὐτοονομάζονται καί «Χριστιανοί μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ».
3. Ἔντυπα τῶν Χιλιαστῶν
Τά βασικά τους περιοδικά εἶναι τό «Σκοπιά» καί τό «Ξύπνα». Ἐκτός αὐτῶν ἐκδίδουν πλεῖστα ὅσα βιβλία κάθε χρόνο, τά ὁποῖα κυκλοφοροῦν σ’ ὅλο τόν κόσμο, χωρίς νά ὑστεροῦν τελευταῖα καί στή χρήση τῶν ἡλεκτρονικῶν μέσων μέ μοναδικό σκοπό τήν πλάνη τῶν ἀνθρώπων πού ἐπιχειροῦν νά διαβάσουν τά ἔντυπά τους, ἔστω καί ἀπό ἁπλῆ περιέργεια.
4. Βασικές πλάνες τῶν χιλιαστῶν
α΄. Ἀρνοῦνται τήν Τριαδικότητα τοῦ Θεοῦ. Ὡς Θεόν δέχονται μόνον τόν Θεό Πατέρα. Ὁ Χριστός εἶναι γι’ αὐτούς ὄχι τέλειος Θεός, ἀλλά κτῖσμα τοῦ Θεοῦ, γι’ αὐτό καί δέν παραδέχονται τήν ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ ὡς πραγματικό γεγονός. Παράλληλα ἀρνοῦνται τή θεότητα τοῦ τρίτου προσώπου τῆς Ἁγίας Τριάδος, τοῦ Ἁγίου Πνεύματος δηλαδή, τό ὁποῖον δέν θεωροῦν κἄν πρόσωπο. Εἶναι μία δύναμη «ἄψυχη καί τυφλή», ἡ ἀόρατη δύναμη τοῦ Ἰεχωβᾶ.
β΄. Ἀρνοῦνται τήν τιμή στό πρόσωπο τῆς Παναγίας, τήν ὁποία δέν θεωροῦν Θεοτόκο καί ἀειπάρθενο, ὅπως ἐπίσης ἀρνοῦνται τούς ἁγίους καί δέν τιμοῦν τίς εἰκόνες των οὔτε ὑπολογίζουν τήν πρός Θεόν μεσιτεία των.
γ΄. Δέν δέχονται τήν Ἐκκλησία ὡς «Σῶμα Χριστοῦ» μέσα στό ὁποῖο συντελεῖται ἡ σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου, γι’αὐτό εἰδικώτερα δέν παραδέχονται τά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας, τή νηστεία, τόν Τίμιο Σταυρό καί τήν Ἱερωσύνη τῶν Κληρικῶν.
δ΄. Παρουσιάζουν ὡς δῆθεν θέλημα τοῦ Θεοῦ καί θέσεις τῆς Ἁγίας Γραφῆς ἀπόψεις ἀκραῖες, ἐπικίνδυνες καί ἀντιεπιστημονικές, ὅπως τήν ἄρνηση τῆς μετάγγισης αἵματος σέ παιδιά, ἐνήλικες καί γέροντες, ἀκόμα καί ὅταν βρίσκεται σέ κίνδυνο ἡ ζωή τους.
ε΄. Διετύπωσαν στό παρελθόν πληθώρα ψευδοπροφητειῶν σχετικά μέ τή Δευτέρα Παρουσία τοῦ Χριστοῦ καί τό τέλος τοῦ κόσμου. Ἔθεσαν ἀρχικά τό ἔτος 1914 ὡς ἔτος ἐμφάνισης τοῦ Χριστοῦ στήν Ἱερουσαλήμ καί ἀρχή τῆς χιλιετοῦς βασιλείας. Ὅταν τίποτε τότε δέν συνέβη, ὥρισαν ὡς νέες χρονολογίες τό ἔτος 1918 καί ὕστερα τό 1921. Τό 1925 ἔκαναν σπουδαιότερες ἑτοιμασίες μέ καινούργια ἐλπίδα γιά ὅσα προφήτευαν πλανεμένα. Οὔτε τότε συνέβη κάτι, μά οὔτε καί τό ἔτος 1975, ὁπότε ἐκ νέου εἶχαν προβλέψει τό τέλος τοῦ κόσμου. Αὐτό μάλιστα εἶχε σάν ἀποτέλεσμα νά ἐγκαταλείψουν τήν Ὀργάνωση ἐκατοντάδες μέλη της σ’ὅλο τόν κόσμο.
στ΄. Ἀρνοῦνται τόν θεσμό τῆς Πατρίδας, ἐκτιμώντας ὅτι ὅλες οἱ ἐξουσίες προέρχονται ἀπό τόν Σατανᾶ, καί στό στρατό δέν παίρνουν ὅπλο. Θεωροῦν δέ τή σημαία εἰδωλολατρικό σύμβολο.
Ἐπίλογος
Σ’ ὅλες τίς παραπάνω ἀρνήσεις καί τοποθετήσεις τῶν χιλιαστῶν ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἔχει τή δική της θέση, ὅπως αὐτή ἐκφράζεται μέσα στό γνήσιο κείμενο τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί στήν Ἱερά Παράδοση, τήν ὁποία ἀρνοῦνται παντελῶς οἱ χιλιαστές καί ἡ ὁποία μεταφέρει στό σύγχρονο κόσμο τή ζωή καί τά βιώματα τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας.
Γιά τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ μας οἱ χιλιαστές θεωροῦνται «πλανεμένα πρόβατα». Γι’ αὐτό ὀφείλουμε νά ἀπαντοῦμε σ’ αὐτούς μόνο μέ ἀγάπη. Ἀρνούμαστε τίς πλανεμένες τους θέσεις, μά ἀγαποῦμε τά ἀνθρώπινα πρόσωπά τους, ὡς «εἰκόνες τοῦ Θεοῦ». Ἡ προσευχή μας στό Θεό γιά τήν ἐπαναφορά καί τήν ἐπανένταξή τους στό «Σῶμα τοῦ Χριστοῦ» εἶναι τό μεγαλύτερο χρέος τοῦ κάθε πιστοῦ χριστιανοῦ. Αὐτοί οἱ ἄνθρωποι μπορεῖ νά εἶναι δίπλα μας, νά εἶναι οἱ γείτονές μας, οἱ συνάδελφοί μας. Καί εἶναι χρέος μας νά τούς βοηθήσουμε.-